اسیدوز شکمبه ای ، علل وعوامل بروز و درمان آن :

 اسیدوز زمانی اتفاق می افتد که گاوهای عادت نکرده ، مقدار زیادی کنسانتره را طی مدت کوتاهی مصرف کنند ،افزایش ناگهانی مقدار زیادی از کربوهیدراتهای سهل ا لهضم ( که سریعا مورد تخمیر واقع می شوند ) در شکمبه عادت نکرده ، باعث ایجاد تغییراتی در نسبت اسیدهای چرب فرار اصلی تولید شده در شکمبه می شود ودر نتیجه  ph  شکمبه به پایین تر از 6/5 میرسد و اسیدوز اتفاق می افتد  . در نظر داشته باشید که می توان از بروز اسیدوز جلوگیری کرد ولی درمان آن بسیار سخت است .

 عوامل بروز اسیدوز:

1- کربو هیدرات هایی که تخمیر سریعتر دارند مانند قند ها ، فیبر محلول و برخی نشاسته ها باعث کاهش ph شکمبه و اسیدی شدن آن می شوند.

2- نقص در سیستم بافری شکمبه

3-   زمانی که دام به جیره تغییر یافته عادت نکرده باشد .

علائم و نشانه های بروز اسیدوز :

توقف نشخوار ، مدفوع کفی ودارای حباب های گازدار ، وجود فیبرهای هضم نشده در مدفوع و نوسانات شدید روزانه در مصرف خوراک از نشانه های اسیدوز می باشد .

لنگش از موارد مشاهده شده در زمان بروز اسیدوز است که باعث زیانهای اقتصادی در گله می شود .

 پیشگیری و درمان :

پیشگیری از بروز اسیدوز بسیار راحت تر از درمان آن می باشد.   که این امر با مدیریت تغذیه ارتباط مستقیم دارد.افزایش دفعات تغذیه به صورت چند بار در روز ، استفاده از علوفه بلند و فیبر ی و تغذیه جیره های کاملا مخلوط ( علوفه و کنسانتره ) و استفاده از جوش شیرین در جلوگیری از بروز اسیدوز موثر می باشد.

اولین عکس العمل گاو در زمان بروز اسیدوز ، قطع مصرف غذا می باشد

گاوها نباید بیش از 3.5 تا 5.5 کیلو گرم ماده خشک از کنسانتره در اولین هفته بعد از زایش دریافت نمایند. تغذیه کنسانتره باید درحدود 1/0 تا 25/0 کیلوگرم درروز به ازای هرگاو تا زمان اوج مصرف کنسانتره که در هفته 8-6 بعد از زایش است ، افزایش یابد.

 مصرف دانه های بسیارریزبه خصوص اگر مرطوب باشند احتما ل بروز اسیدوز در شکمبه را افزایش می دهند .