اسیدوز شکمبه ای تحت حاد و پیشگیری از آن در گله های گاو شیری

تغذیه جیره های پرغله و حاوی کربو هیدراتهای با قابلیت تخمیر زیاد در گاوهای شیری ، تولید شیر را افرایش می دهد اما این مسئله ممکن است منجر به افزایش خطر اسیدوز شکمبه ای تحت حاد نیز گردد 0 اسیدوز شکمبه ای تحت حاد به عنوان دوره هایی از افت خفیف PH شکمبه به 5 تا 5/5 تعریف می شود این ناهنجاری ممکن است همراه با لنگش و دیگر مشکلات سلامتی سبب کاهش تولید گردد 0 اگر چه روزانه تغییرات قابل ملاحظه ای در PH شکمبه وجود دارد ، ولی گاو ها دارای یک سیستم توسعه یافته ای هستندکه آنها را قادر می سازد PH شکمبه را در محدوده فیزیولوژیکی حفظ نمایند 0 با این حال اگر اسید تولیدی حاصل از تخمیر در شکمبه ، بیشتر از توان سیستم بافری ( یعنی ماده ای که از تغییرات شدید PH  جلوگیری می کند ) شکمبه باشد ، تعادل در شکمبه به هم خورده و ممکن است به طور چشمگیری افت نماید 0 تغذیه جیره ای که سیستم بافری شکمبه را باتولید اسیدهای چرب فرار حاصل از تخمیر کربو هیدراتها سازگار مینماید ، می تواند گسترش این خطر را نیز کاهش دهد 0 بافراهم نمودن فیبر کافی در جیره غذایی با ذرات به اندازه کافی بلند ، این تعادل می تواند بدست آید 0 با این حال مقادیر بیش از حد ذرات بلند ، ممکن است هنگام تغذیه منجر به جداسازی ذرات توسط گاو شده و سرانجام به افزایش خطر اسیدوز شکمبه ای تحت حاد منتهی شود 0 سطح فیبر و ذرات بلند مورد نیاز برای حفظ سلامتی شکمبه بستگی به منابع فییبری استفاده شده دارد 0 اسیدوز شکمبه ای تحت حاد به منبع غله تغذیه شده و میزان فراوری آن نیز بستگی دارد 0 تغذیه غلات با قابلیت تخمیر بالا ، فیبر مورد نیاز را افزایش می دهد به نظر می رسد تغذیه ترکیبات جیره غذایی به صورت جداگانه نسبت به جیره  کاملا مخلوط خطر اسیدوز شکمبه ای تحت حاد را افزایش دهد0 شیوه های مدیریتی که باعث می شود گاو کمتر یا زیادتر از حد تغذیه داشته باشد یا وعده های غذایی نامنظم و نامرتب دریافت کند ، ممکن است با افزایش میزان بروز این ناهنجاری مرتبط باشد 0 عوامل مدیریتی مهم شامل زمان دسترسی به خوراک ، برنامه خوراک دهی پایدار و فضای آخور در دسترس است 0 وقتی گاوهای شیری به منظور تولید بالاتغذیه می شوند ، حتی در صورت بهینه نمودن عوامل مربوط به جیره ، شیوه های مدیریتی مناسب ، مهم هستند 0

( گروه تحقیق و توسعه خوراک دام خراسان )