راههای پیشگیری از اسیدوز

اسیدوز شکمبه ای نتیجه تغذیه بیش از اندازه حیوانات نشخوارکننده با جیره های غذایی دانه ای می باشد بطور طبیعی این حیوانات بدلیل داشتن سیستم هضم و متابولیسم خاص خود با جیره های علوفه ای سازش دارند اما بدلیل اینکه علوفه تنهای پاسخگوی نیاز تولیدی این حیوانات نیست امروزه از جیره های حاوی مقادیر مشخص و استاندارد غلات استفاده می نمایند 0 استفاده از دانه غلات و منابع نشاسته ای و قندی در جیره گاوها نیاز به عادت دهی این حیوانات دارد هرچند استفاده از دانه غلات سبب افزایش تولید شیر در گاوهای شیری می شود اما چنانچه بیش از حد مجاز بدون عادت دهی و یابدون کسب نظر متخصص در جیره گاوها استفاده شود بیماری های تغذیه ای بروز می کند 0 یکی از شایع ترین بیماری های تغذیه ای اسیدوز می باشد زمانیکه حجم کنسانتره مصرفی گاو افزایش یابد و بدنبال آن مقدار علوفه کاهش یابد تولید اسیدهای چرب فرار افزایش یافته و  PHشکمبه کاهش می یابد در خطر افتادن سلامت گاو شیری بعلت اسیدوز شکمبه ای فقط به دلایل اقتصادی دارای اهمیت نیست بلکه این مسئله برای راحتی و آسایش خود حیوان نیز مهم است 0 یکی از پیامدهای اسیدوز لنگش در گله های شیری است که در نهایت موجب کاهش تولید و چربی شیر وپایین آمدن در صد باروری و تولید مثل می گردد که مهمترین دلیل زود هنگام حذف دام ها از گله می باشد 0

نکات کلیدی پیرامون پیشگیری از اسیدوز

1- قبل از استفاده از کنسانتره و منابع نشاسته ای در جیره نشخوار کنندگان دام ها را نسبت به جیره ها عادت دهی کنید

2-    کنسانتره را قبل از تغذیه با علوفه کاملا مخلوط کنید 0

3- قسمت هایی از سیلوی ذرت علوفه ای که کپک زده ، سیاه و یا بوی نامطبوعی دارند حتما جدا شده و در تغذیه حیوانات استفاده نشود

4-    گاوهای تازه زا با حجم زیاد کنسانتره تغذیه نشوند

5-    گاوهای تازه زا را  به خوراک کنسانتره عادت دهی نمایید 0

6-    هرچه تعداد وعده های غذایی بیشتر باشد خطر بروز اسیدوز کمتر می شود 0

7- گاوها را باتوجه به تولیدشان دسته بندی نمایید تا احتمال مصرف بیش از حد خوراک و خطر ابتلا به اسیدوز کاهش یابد