🐮اصول تغذیه گاو (بخش چهارم)🐮

تاثیر شیردهی بر نیاز غذایی:

نیاز غذایی و میزان غذای دریافتی، تفاوت‌های بسیاری در طول دوره‌ی شیردهی دارند. و به ۴ مرحله تقسیم می‌شوند:

🐄مرحله‌ی اول:

معمولا گاوها بین ۳۰ تا ۴۰ روز بعد از زایش، حداکثر تولید شیر را دارند. از زمان زایش تا رسیدن به میزان حداکثر، سخت‌ترین زمان برای ارضای نیازهای غذایی یک گاو شیرده مخصوصا از لحاظ انرژی و پروتئین می‌باشد. معمولا بعد از ۹۰ روز (در آغاز دوره‌ی دوم) غذای خشک دریافتی برای تامین انرژی مورد نیاز کفایت می‌کند.

مواد فیبری کافی در جیره از اختلالات متابولیک جلوگیری می‌کند. مقدار فیبر خام به نوع آن بستگی دارد ولی نباید از ۱۶٪ ماده‌ی خشک دریافتی کمتر باشد.

در طول دوره‌ی اول، باید از علوفه‌ی با کیفیت، با انرژی زیاد و همراه با میزان زیادی نشاسته‌ی سهل‌الهضم استفاده شود. جیره با انرژی زیاد، به کاهش کمتر وزن بدن کمک می‌کند؛ نشاسته هم تاثیر مثبتی بر تولید شیر و پروتئین (درصد آن از چربی شیر کمتر است) می‌گذارد. مصرف بیش از حد نشاسته‌ی سیب زمینی و غلات باعث اسیدوز شکمبه می‌شود.هم چنین اسیدوز نتیجه‌ی شیردهی زودتر از موعد هم است. اسیدوز عامل برگشتگی شیردان می‌باشد.

ترکیب روزانه‌ی اجزای جیره مزایای بیشتری نسبت به خوراندن آنها به دام به صورت مجزا دارد. اگر مقادیر زیاد کنسانتره در یک جیره‌ی کامل مخلوط (TMR) باشد، تاثیر مثبتی در بهبود و افزایش درصد سرشیر دارد. فایده‌ی اصلی تغذیه‌ی TMR، از بین بردن خطر اسیدوز با مجبور کردن دام به خوردن همزمان علوفه، کنسانتره و غلات است. توصیه می‌شود تا جیره با مقادیر کافی از مواد معدنی و ویتامین برای جلوگیری از کمبود، غنی شود.

🐄مرحله‌ی دوم:

بین ۹۰ تا ۲۰۰ روز بعد از زایش٬ ماده‌ی خشک دریافتی برای تامین انرژی مورد نیاز رشد و تولید شیر کافی می‌باشد. تغذیه با جیره‌ی مملو از کربوهیدرات، تاثیر کمتری بر تولید شیر نسبت به مرحله‌ی اول دارد. نکته‌ای که باید بدان توجه داشت این است که مراقب افزایش بی‌رویه‌ی وزن گاو بر اثر مصرف نشاسته و شکر در آخر دوره‌ی شیرسازی باشیم.

🐄مرحله‌ی سوم:

از ۲۰۰ روزگی به بعد تولید شیر کاهش می‌یابد، ولی میزان ماده‌ی خشک دریافتی باید بالا بماند که منجر به افزایش انرژی و رشد شود.

در طول این دوره گاوهای شیرده باید با جیره‌ی کم انرژی تغذیه شده تا از چاقی بیش از حد آنها جلوگیری گردد. در نتیجه، طبیعتا این موضوع مورد توجه قرار می‌گیرد که غذاهای پرانرژی مانند ذرت و دانه‌های روغنی به طور کل حذف شوند.

توصیه شده که جیره‌ی گاو، مقادیر زیادی علوفه و مقدار کمی کربوهیدرات‌های قابل تجزیه داشته باشد. غذاهای پرانرژی برای گاوهای پرمحصول در دوره‌های ۱ و ۲ باید محدود شود تا به بهره‌وری بیشتر در تولید شیر کمک کند.

گاوها در انهتای دوره شیردهی باید با جیره کمتری انرژی ، تغذیه شوند

🐄دوره‌ی چهارم:

دوره‌ی چهارم دوره‌ی خشکی و تغذیه گاو از مواد کم‌انرژی، غنی از ویتامین‌ و مواد معدنی مورد نیاز است که چاقی مفرط را کاهش می‌دهند. به علاوه، این جیره‌ها از سختی زایمان و اختلالات متابولیسمی بدن پس از زایمان، از جمله تب شیر و کتوزیز جلوگیری میکند.

در ماه اول دوره‌ی خشکی برای نگهداری و تولید شیر از ۲ تا ۴ کیلوگرم، جیره‌ی دام باید استانداردسازی شده باشد. ظرف مدت دومین ماه، گاوها باید با جیره‌هایی تغذیه شوند که نیازهای تولیدی شیر را برای بازده ۵ تا ۷ کیلوگرم تضمین کند.بالطبع، این نیاز‌ها تابع شرایط رتبه‌ی گاو هستند. وجود غذاهای حجیم و فیبردار برای عملکرد بهتر شکمبه ضروری است. پیشنهاد میشود علوفه‌ی فیبردار عرضه‌شده، محتوی انرژی پایینی باشد.

یک جیره‌ی خوب در ماه اول، شامل ۴ کیلوگرم DM از علوفه‌ی چمنی با کیفیت معقول، همراه با ۶ کیلوگرم DM کاه و ماه دوم شامل ۶/۵ کیلوگرم علوفه‌ی چمنی و کاه تا حد اشتها می‌شود. خوراک دریافتی زمانی که از علوفه‌‌ی پرانرژی تامین میگردد باید محدود شود. توجه داشته باشید که گاو باید ۱۰ روز قبل از زایمان با افزایش سطح تغذیه برای تولید شیر آماده شود. محتوای جیره، بعد از زایمان نباید تغییری داشته باشد. به تدریج مقدار کنسانتره باید تا ۲ کیلوگرم در روز افزایش یابد. بعد از زایمان، این مقدار باید بر اساس شیر مورد انتظار بیشتر شود.

منبع: مجله ی veepro holland