امروز: ۱۴۰۳ چهارشنبه ۵ ارديبهشت
 

ماهنامه آبان 91

 ماهنامه آبان 91
 

به نام خدا

ماهنامه کارخانه خوراک دام خراسان
 
شماره 14    آبان91          

 

پرورش تلیسه

افزایش پتانسیل ژنتیکی گله وحفظ آن وابسته به اجرای یک برنامه صحیح پرورش تلیسه است .مدیریت صحیح تلیسه هاشامل کلیه مراحل رشد و مسائل تغذیه ای ، تولید مثلی و اصلاح نژادی این قسمت مهم از گله گاوهای شیری می شود.افزایش فاصله تولد تا اولین جفت گیری ، کاهش تعداد تلیسه های جایگزین ، کاهش کیفیت تلیسه و افزایش فاصله اولین جفت گیری تا زایش تلیسه باعث کاهش بازده اقتصادی در صنعت پرورش گاو شیری می شود.

مراحل پرورش تلیسه :

1-   از تولد تا شیر گیری

2-   از شیرگیری تا 6 ماهگی

3-   از 6 ماهگی تا اولین زایش

1از تولد تا شیرگیری : در این مرحله به بهداشت گوساله باید توجه خاص نمود . اسهال دلیل اصلی تلفات گوساله ها در ماه اول زندگی است که با تراکم بالا ، استرس سرمایی، تغذیه نا مناسب و عدم جمع آوری به موقع کود تشدید می گردد. بهترین راه برای جلوگیری از اسهال ، رعایت اصول پیشگیری است ، تغذیه صحیح گوساله و رعایت بهداشت محیط ، از بروز اسهال جلوگیری می نماید. در زمان بروز اسهال استفاده ازسرم نمکی و قطع موقت شیر توصیه می گردد. در سن 6 تا 8 هفتگی بزرگترین مشکلی که احتمال بروز آن وجود دارد ، مشکلات تنفسی است . که بیشتر در فصل زمستان و اوایل بهار به علت تراکم بالا و تهویه نا مناسب ایجاد می گردد. مهمترین نیاز های اصلی برای جایگاه در این مرحله عبارت است از استفاده از جایگاه انفرادی و مجزا از گاوهای مسن تر ، تهویه مناسب و بدون کوران ،خشک نگه داشتن جایگاه با بستر مناسب واستفاده از مکان مناسب ودر دیدرس مدیر گاوداری.تغذیه مناسب در این مرحله از اهمیت بسزایی برخورداراست . در این دوره گوساله ها همانند یک حیوان تک معده ا ی هستند . پس تغذیه باید به نحوی باشد که علاوه بر تامین نیاز گوساله بارشد مناسب دستگاه گوارش ، گوساله را برای دوره های بعد آماده سازد . گوساله های تازه به دنیا آمده راتا 24 ساعت با آغوز وسپس با شیر وجایگزین های شیر ،تغذیه می نمایند . گوساله های نوزاد نمی توانند نشاسته یا سایر قند ها را هضم نمایند همچنین دراین دوره گوساله قادر به استفاده از پروتئین گیاهی نیست .

2- از شیر گیری تا 6 ماهگی

این دوره یک مرحله بحرانی واسترس زا برای گوساله ها است . تغییر جیره غذایی از مخلوط شیر،علوفه و کنسانتره به غذای تمام علوفه و کنسانتره و یا سیلو ، شاخ سوزی ،واکسینا سیون ، حذف سر پستانک های اضافی ، زدن شماره گوش در این دوره انجام می گیرد.برای کاهش این استرس ها می توان زمان انتقال گوساله ها به جایگاه اصلی را تا 2 تا 4 هفته پس از زمان زایش به تعویق انداخت . از تغییر بیش از حد دما در قبل و بعد از شیر گیری جلو گیری نمود. از همان علو فه و کنسانتره ای که قبل از شیر گیری استفاده می شده ، جهت تغذیه استفاده گردد. آب به میزان کافی در اختیار گوساله ها قرار داد. تهویه مناسب در جایگاه ایجاد نمود.زمان مناسب واکسیناسیون را بر اساس برنامه دامپزشکی منطقه تنظیم کرد.
 
3- از 6 ماهگی تا زمان زایش
در این مرحله می توان گوساله ها را به جایگاه مناسب این دوره منتقل ودر گروههای 10 تا 12 راسی نگهداری نمود. انتقال به جایگاه بزرگ در سن 4 تا 6 ما هگی انجام می گیرد . و براساس سن و اندازه بدن گروه بندی می شوند.در این دوره تلیسه ها بالغ شده و آماده جفت گیری می شوند0در این سن شکمبه کاملا فعال می شودو ظرفیت آن بالا می رود. . میزان مصرف علوفه 2 تا 2.2 در صد وزن بدن توصیه می شود.تلیسه هایی که از علوفه با کیفیت عالی اسفاده می کنند روزانه به 5/0 تا 2 کیلو گرم کنسانتره نیاز دارند.احتیا جات کلسیم وفسفرباید در این دوره به دقت تغذیه باید به گونه ای باشد که تلیسه در سنین 13 تا 15 ماهگی به اندازه و وزن مطلوب برای تلقیح برسد.
 
" واحد تحقیق و توسعه کارخانه خوراک دام خراسان "
تاريخ: ۱۳۹۱/۹/۲۱
 


آب و هوا



اوقات شرعی

طراحی و اجرا توسط وب باکس پورتال