تغذیه تلیسه :

همیشه تلیسه های بزرگتر غذای بیشتری مصرف می کنند . به همین دلیل نرخ رشد ، درون گروه دامنه وسیعی دارد .برای رفع این مشکل بهتر است تلیسه ها براساس سن و وزن ، گروه بندی شوند تا میزان مصرف غذا کنترل گردد .تلیسه ها موادخوراکی رابراساس خوش خوراکی وسلیقه انفرادی انتخاب می کنند و امکان داردبعضی مواد را کمتر انتخاب کنند برای رفع این مشکل استفاده از جیره کامل توصیه می شود .

جیره های مخلوط آماده که در کارخانه ها تولید می شود یا دارای موادخشبی کم هستند ویا زیاد خرد شده اند که ممکن است سبب بروز بیماریهای تغذیه ای ( برهم خوردن تعادل شکمبه ، کبد و نفخ ) شود .لذا باید همراه این خوراک حتما مقداری علوفه خردنشده در اختیاردام قرار داد .

تلیسه هایی که جیره غذایی شان از نظر انرژی ، پروتئین ، املاح یا ویتامین ها کمبود دارد ، رشد آهسته تری نسبت به سایر تلیسه ها دارند و کارایی تولید مثلی پایین تری هم دارند .

رشد آهسته زیر استانداردهای توصیه شده باعث ضرر گاودار می شود وعمرمفید دام را کم و سن اولین زایش را زیاد می نماید . رشد آهسته باعث تولید گاوهای کم تولید و کوچک افزایش سخت زایی می گردد .

تغذیه بیش از حد باعث چاقی گاو و کاهش دوره تولید شیر می شود .مصرف بیش از حد انرژی قبل از تلقیح باعث افزایش بافت چربی پستان شده و تولید سلولهای شیر ساز را کم می کند .

قبل از زایش تغذیه کنسانتره را به تدریج افزایش دهید تا تلیسه ها عادت به مصرف کنسانتره موردنیاز اوایل شیردهی کنند .